Delilik

Hiç tanımadığım sadece blogunu okuduğum Delianne'ye ithaf olunur;
(Tamamen uyduruk bir yazıdır, sürç-i lisan edersem affola)

Biraz fazlaysa enerjin, ortalamanın biraz üzerinde derin düşünceliysen, eğlencen de hüznün de, öfken de şiddetli ise aklından geçeni söylemek konusunda biraz rahatsan.. Kimse sana özgüveni yüksek, dürüst, akıllı gibi sıfatlarla yaklaşmaz.
Deli der geçerler. Sen önce evin, okulun delisi, sonra iş hayatının, eşin ve annenin delisi olursun sırayla.
Kimse sen değildir, herkes hafiften belki içten hayrandır.
Keşke bende olsam ama ben asla hayır diyemem, kimseyi kıramamcıdırlar ki bu aslında derin bir güvensizliğin temelidir.
Sen delisindir, varoluşun, bu şekilde açıklanır. Ortalamanın üzerindeki zekan, derinliğin, özgüvenin için en iyi kılıftır delilik.
Belki daha az naziksindir başkalarına göre belki sadece kibar olmak adına gülümsemek samimiyetsiz geliyordur sana.
O kadar delisindir ki bir çok insanın çok fazla kafasına takmayacağı bir çok olağan davranış, seni vicdan azaplarına gark eder.
Deliliğin sadece kendine zarar verir, hep zorlarsın kendini, neden mükemmel olmasın ki hayat, neden herşey çabucak olup bitmesin.
Ama hayat genellikle mükemmel olmayan bir süreçtir ve sen bu hayat için aslında fazla iyisindir.