Sayfalar

7 Ekim 2011 Cuma

Ölüm & Kadın

Ülkemde diye başlayacaktım ama ülkeme haksızlık olmasın. Tüm yeryüzünde, her köşesinde hala sömürülüyor, kadın. Şiddetin ve tacizin her türlüsünün hedefinde annelerimiz, kardeşlerimiz, kızlarımız.
Gençliğimde ezilen, yapayalnız kalan, aciz bırakılan kadınların erkek çocuklarının öncellikle annelerini koruma içgüdüsü ve baba rol modelini reddetme sebebiyle eşcinselliğe yatkın olduğunu düşündüğümü hatırlıyorum bir - iki örneğe bakıp, peki kızlar aynı durumdaki kızlar ne oluyor hiç dikkat etmemişim. 
Bugün memleketin ünlü gazetelerinden birinde bir kadın sırtından bıçaklanmış, çıplak ve organlarının bir kısmı çıkmış bir şekilde hiç sansürlenmeden yayınlandı. Bundan 8 ay önce başka bir ünlü kadın bir erkeğin evinde ölü bulundu, bir anne. Ve bu memleketin ünlü köşe yazarlarından biri "su testisi, su yolunda" tabirini kullandı. Bu ülkede hala kızlar okula gitmek yerine kocaya satılıyor. Doğu illerinde intihar eden genç kadın oranı yüksek. Töre, berdel, başlık parası hep kadını vuruyor. 
Uzak mı bana bu söylediklerim. Gözüme sokulmasa hatırlamazdım belki bugün. Genelde neşeli br insanken bugün gülemiyorum, eğlenemiyorum. Tokat gibi çarptılar yüzüme bu sabah. 
Çaresiz hissediyorum.
Bir şeyler yapmak istiyorum ama ne yapabilirim, tıkandım.

Bundan yıllar önce bir mektup kardeşim vardı. Van'lı bir korucunun kızı Canan. 9 kardeş ama okulda drama dersi alıyor. Ablası intihar etti o yaz, nedenini söylemedi. 2,5 yıl sonra Canan kayboldu ortadan. Okulda, şehirde izini bulamadım. Evlendi, intihar etti, öldürüldü belki 11,5 yaşında. Cin gibi biğr kızdı Canan, benden drama dersinden kullanılmak üzere oyuncak fincan takımı ve bebek isteyecek kadar duru bir kız. Bebek rolünü bir çaput oynuyor Fulya Abla, zahmet olmazsa fincan takımı ile birlikte, ağır gelmezse al demişti. Ahh be Canan, hiç ağır gelir mi, bu fırsatı bana verdiğin için esas ben teşekkür ederim.
Bana evlenirken çetik yollamıştı canım, cananım.
Bugün içim ağlıyor Canan'lara, bıçaklanan kadına, çocuklarına.

Bugün bir ülkenin başbakanının annesi vefat etti. Başbakanı sevmeyenler bu acıya saygı duymayı bırak, iyi ki öldü bile dediler. Bir anne için...
Saygı duyuyor görünen bir e-ticaret sitesinden şu başlıkta bir e-mail aldım az önce. "Sayın Başbakanımız Recep Tayyip Erdoğan'ın Annesi Vefat Etmiştir. Tüm Türkiye'nin Başı Sağolsun / Önce Biz Bile İnanamadık Ama Sizin İçin İmkansızı Başardık 61 Seans Zayıflama Paketi 27 TL"

Bu kadar canım acımasa bununla dalga geçebilirdim aslında.

Biz insanlığımızı ne zaman bu kadar kaybettik.

Çok üzgünüm. 
Boğazımda koskoca bir yumru.
Gülemiyorum.
Ne yapayım bilemiyorum.

5 yorum:

  1. Çünkü sen İNSANSIN Fulyam, insansın...insan olan tüm bu olanlardan hiç olmazsa haya eder insanlığı adına. Annem dedi ki geçende; eskiden birinin öldüğünü duyduğumuzda 1 hafta yemden içmeden kesilirdik, şimdi karşımızda haberler yemek yiyoruz.. ah insanlık, vah insanlık!

    YanıtlaSil
  2. :( Biz hep mi böyleydik.. Nasil bu hale geldik..Nasil insanlariz..Artik kendi kendimi sorgulamaya basladim.Gurur duyulacaklardan cok utanilacaklarimiz var fazlasiyla..Of..

    YanıtlaSil
  3. Ellerinize, yüreğiniz saglık .... Boğazıma bir yumru oturdu... Diyecek kelime bulamadım ...

    YanıtlaSil
  4. yorum yapan, aynı duyguları paylaşan 4 insan olmasına da sevinirim ben :)

    YanıtlaSil