Sayfalar

23 Haziran 2011 Perşembe

Sarımsak'tan

Canım Günnük,
Aksattım seni ne zamandır, oysa boş bırakmazdım böyle uzun aralar.
Napalım be günnük iş, güç, hayat gailesi.
Ev bildiğin gibi yeni düzene adapte olmaya çalışıyor.
Bakıcı fena değil, inşallah daha da iyiye gider.
Sarımsak Bey, afiyetteler özellikle Cuma, Cumartesi mükemmel bir bebekti.
Bu iki gündür huysuz yine diş diyeceğim ama diş mi bilemiyorum. Sinirleniyor yeni yeni terrible two için erken aslında ama artık hiddetini gösteren bir bebek.
Eğer istediği bir şey olmazsa elindekini sertçe yere atma huyu başladı. Bir kere de babasının kafasına peçete attı ki gülme gafletinde bulundum, tutamadım kendimi.
Mini, asabi bir oğlum var.
Bunun dışında baya gelişmeler oldu tatil sonrası bizde, Eren pizza kraker yemeye başladı.
Ekmek doğranmış mercimek çorba içti geçenlerde. Artık acıkabiliyor, acıktığını belli ediyor, bu büyük aşama.
Oğlum artık aç kalmaz, yemek talep etmeye başladı rahatlığı geldi üzerime. O yüzden yemeğine fazla kafayı takmıyorum.
Akıllı bir oğlum olduğunu düşünüyorum ama sanırım tüm anneler aynı düşüncededir.
Priz koruyucuyu çıkarma aletini bulup yerlerinden çıkarmaya çalışıyor. Kaka yaptıktan sonra değiştirmesi için bakıcısına bez getirmiş.
Kelimeleri net seçilemese de söylediği bazı şeyler var. Ge (gel), go (gol), ebbek (bebek), abel (haber), lay lay lay (lay lay lay)
Bir şey istediğinde gösterip, ellerini hızlı hızlı açıp kapatıyor. Gel gel yapıyor dışarıdakilere, herkese el sallıyor ama yukarı aşağı değişik bir sallama çeşidi.
Hala sevgisini burun ısırarak gösteriyor, onun öpmesi öyle. Ne kadar şiddetli ısırsa o kadar seviyor demek.
Uyku düzeni Haziran başı gündüz teke düştü 2 saat. Akşam yine erkenden yatıyor kuzum ama uyanma saatimiz 05:30. Her zamanki gibi müdahale etmiyorum canı nasıl isterse.
Ya da gece yanımıza gelmek istiyor birlikte uyuyoruz sabaha karşı yatağına bırakılınca 06:30- 07:00’ye kadar uyuyabiliyor.
İyice lokum oldu bu çocuk günnük..
Her geçen gün daha büyük özlemle gidiyorum eve..
Geçen gün parkta beni şok eden bir gelişme oldu. Bir oyuncak market arabası bulmuş onunla oynuyordu, büyük bir çocuk geldi elinden kaptı. Ben ne yapacak diye bekliyorum. Bir iki adım attı ama peşini bıraktı arabanın 10-15 dakika başka şeylerle ilgilendi, çimlere dokundu, taşlarla oynuyor falan bir anda. Taşı aldı büyük çocuğa doğru gidip attı, Allahtan tutturamadı sakince anını kollaması beni çok şaşırttı.
Nasıl da kendi karakteri değişik ve kendine özel. Çocuğum olduktan sonra her gün bir canlının varoluşu, kendi fikirleri, hareketleri ile bu kadar farklı oluşu nedeniyle Yaradan’ın bu mucizesini izleme şansı bulduğuma şükrediyorum ben. (Cümle düşük olabilir bu kadar toplayabildim J)

2 yorum:

  1. 41 kere maşallah diyeyim önce:)
    Kendi başlarına bir şeyleri başardıklarını görmek en büyük gururumuz sanırım.Ve büyüdüklerine tanık olmak ama içimizden keşke hiç büyümeseler demek:))

    YanıtlaSil
  2. Ahaha! ben bu yazıyı okumuş ama yorum bırakamamıştım şimdi bir kez daha okudum ve koptum.. nasıl da içlenmiş ki fırsatını kollamış kuzum benim:)

    YanıtlaSil